Rechtbank Den Haag

Rechtbank Den Haag, 9 september 2025

In deze zaak is een saneringsakkoord aangeboden en om dat mogelijk te maken heeft verzoeker een BBZ-krediet weten te verkrijgen. Verzoeker werkt (meer dan) fulltime en spant zich hiermee maximaal in. Dat de vordering van verweerster niet te goeder trouw is ontstaan, betekent niet dat het dwangakkoord niet kan worden toegewezen. Wel kan het gewicht toekennen aan de weigering van verweerster.

De vordering van verweerster bedraagt met 48,78% een aanzienlijk deel van de totale schuldenlast. Dat brengt aan de ene kant mee dat niet snel kan worden geoordeeld dat het onredelijk is dat verweerster heeft geweigerd met de schuldregeling in te stemmen. Tegelijk kent de wet niet een bijzondere positie toe aan schuldeisers die een groot deel van de schuldenlast vertegenwoordigen. De rechtbank kan dus het dwangakkoord ook toewijzen wanneer de weigerende schuldeiser een groot deel van de schuldenlast vertegenwoordigt. In dit geval is van belang dat de meerderheid van de schuldeisers (namelijk vijf van de zes schuldeisers), die samen ruim 51% van de totale schuldenlast vertegenwoordigen, wél met de aangeboden regeling hebben ingestemd.

In deze zaak is verzoeker strafrechtelijk veroordeeld. Dat betekent dat hij is gestraft voor zijn handelen en dat de kwestie hiermee is afgedaan. Het belang van verzoeker en de belangen van de schuldeisers die wél hebben ingestemd met de aangeboden schuldregeling wegen in dit geval (nog steeds) zwaarder dan het belang van verweerster. Het verzoek wordt dan ook toegewezen.