Wsnp-verzoek ingediend: rechtbank verklaart zich onbevoegd

Het hof oordeelt als volgt. Op grond van artikel 3 lid 1 van de Verordening (EU) 2015/848 betreffende insolventieprocedures (hierna: de Europese insolventieverordening) is de rechter van de lidstaat op het grondgebied waarvan het centrum van de voornaamste belangen (hierna: de COMI) van de schuldenaar is gelegen, bevoegd tot opening van een insolventieprocedure, waaronder een procedure tot toelating tot de Wsnp. De COMI is de plaats waar de schuldenaar gewoonlijk het beheer over zijn belangen voert en die als zodanig voor derden herkenbaar is.

Verder bepaalt de Europese insolventieverordening dat in het geval van een natuurlijke persoon die als zelfstandige een bedrijfs- of beroepsactiviteit uitoefent, zolang het tegendeel niet is bewezen, de COMI wordt vermoed de plaats van diens hoofdvestiging te zijn. Dit vermoeden geldt niet als de hoofdvestiging van de natuurlijke persoon in de drie maanden voorafgaand aan het aanvragen van de insolventieprocedure naar een andere lidstaat is overgebracht.

Appellant exploiteert zijn eenmanszaak in Duitsland. De vestigingsplaats van zijn onderneming is de afgelopen jaren niet gewijzigd. Voor appellant, als natuurlijk persoon die als zelfstandige een bedrijf uitoefent, geldt daarom dat zijn COMI wordt vermoed de plaats van de hoofdvestiging van zijn eenmanszaak te zijn: in Duitsland dus. Op de zitting heeft appellant toegelicht dat hij sinds 8 maart 2024 officieel in Duitsland is ingeschreven, maar dat hij inmiddels ongeveer een jaar in Duitsland woont en dat hij in Nederland niets meer heeft. Van een COMI elders is dan ook niet gebleken, zodat de rechtbank zich op goede gronden onbevoegd heeft verklaard om van het Wsnp-verzoek kennis te nemen. Het hoger beroep slaagt dan ook niet.